Artikel uit het Bridgemagazine

‘Deze methode past bij de mentaliteit van ons dorp’

Succesverhalen delen
Ze zou het andere clubs ook aanraden, al zegt ze eerlijkheidshalve dat ze niet weet of deze manier overal even goed werkt. “Voor onze club werkt deze methode, omdat wij in een dorp zitten waar het ons-kent-ons-gehalte hoog is en mensen meedoen omdat ze al iemand bij de club kennen. De methode past bij onze club en de mentaliteit van het dorp.”

Dat andere clubs benieuwd zijn naar de succesvolle cursussen bij De Vriendschap blijkt wel uit het feit dat de club bijvoorbeeld al werd gevraagd om een voordracht te geven bij het district Maasland & Meierij. Daarnaast vertelde de club tijdens een workshop op de Algemene Ledenvergadering van de BridgeBond al eens over de manier waarop zij cursisten werven.

De Vriendschap is niet de enige vereniging die op deze manier nieuwe bridgers aan zich probeert te binden. Van Tuijl hoorde van andere clubs dat ze vergelijkbare cursussen organiseren. Ze moedigt het alleen maar aan. “Het is goed als clubs actief nieuwe leden werven, al moet elke club het op de manier doen die bij haar past”, zegt ze. “Maar hoe meer mensen bridgen, hoe beter.”

Gezamenlijke inspanning
Ze is zonder meer de drijvende kracht achter de lessen, maar ze doet het naar eigen zeggen niet alleen. Ze krijgt medewerking van de rest van het bestuur, de zaaleigenaar en de overige leden van de club. De leden vragen geregeld in hun omgeving rond of er geïnteresseerden zijn voor de bridgecursus. “Daar komt altijd wel respons op”, zegt ze.

Van Tuijl kwam zelf ook ooit via via in aanraking met bridge. Zelf had ze er in eerste instantie niet zoveel mee. Maar haar moeder speelde het fanatiek, waardoor ze toch begon te spelen. “In het begin met tegenzin, maar dat veranderde daarna”, zegt ze. “Inmiddels heb ik mijn twee broers en twee schoonzussen zo ver gekregen om de cursus te doen. Ze vonden het meteen leuk.”

Meer dan de helft blijft
De cursisten die zich bij Van Tuijl aanmelden, zijn allemaal beginners. Ze wil maximaal twaalf cursisten per keer hebben om de groep niet te groot te laten worden en iedereen voldoende aandacht te kunnen geven. “Het is mooi om te zien dat de cursisten onderling een band opbouwen”, zegt ze. “Dan heb je ook al snel binding met de cursisten, van wie een aantal lid blijft.”

Hoeveel dat er elk jaar exact zijn, vindt Van Tuijl moeilijk te zeggen. Maar in zijn algemeenheid durft ze wel te stellen dat meer dan de helft van de cursisten lid wordt. De cursisten komen tijdens de cursus nog niet in contact met de leden van de club, maar zodra ze lid zijn, worden ze snel binnen de club opgenomen, weet Van Tuijl.

Toen Gonny van Tuijl (70) een paar jaar geleden met pensioen ging, besloot ze de opleiding tot bridgedocent te gaan doen. De reden was heel simpel: ze had tijd over, vindt het leuk om te bridgen, houdt van sociale contacten en krijgt er energie van om anderen te enthousiasmeren. Ze volgde de opleiding met plezier en haalde haar papiertje.